Ook voor Peter Bosz bleek woensdagavond een sensationele avond te zijn. Bosz krijgt van menig analist onderuit de zak omwille van zijn rustige gemoedstoestand rond de winnende treffer van Ricardo Pepi.
De coach verscheen een uur na afloop van de sensationele overwinning op Shakhtar Donetsk op de persconferentie om samen met het aanwezige journaille terug te blikken op de wedstrijd met de ongekende slotfase.
“Ik vond ons niet goed vanavond. Qua ontlading, ja, dat is mooi natuurlijk. Maar qua voetbal vond ik ons echt niet goed vanavond. Zonder die rode kaart hadden we deze wedstrijd nooit meer gewonnen. Daarna ging het zeker door mijn hoofd, maar ook tegen tien man is het niet vanzelfsprekend dat je nog terugkomt van een 0-2 achterstand. De jongens die we inbrachten, die invielen, die brachten ook weer echt iets. Ik denk dat de rode kaart wel terecht was. Hoewel hij dat niet expres deed, kwam hij wel vol op het onderbeen van Bakayoko terecht. Dat bracht nieuwe energie vrij. Vervolgens zijn we direct gaan wisselen en hebben we Olivier naar de kant gehaald en zijn we met een extra aanvaller gaan spelen. Dan moet je ook een beetje geluk hebben. Dat hadden we vanavond.”
Gingen de gedachten nog even terug naar Sevilla vorig jaar? “Nee, niet over gehad. Maar er zijn wel veel raakvlakken, ja. Ook toen hebben we met de wissels de wedstrijd weten te keren. Hele belangrijke stap. Ik was gedurende de wedstrijd met een puntje ook al wel tevreden geweest. Heel mooi dat het er dan toch nog drie zijn geworden.”
Ook Malik Tillman deed zijn zegje. De immer rustige Amerikaanse international lijkt een sensatie te worden op de Europese velden maar was na de wedstrijd weer erg rustig en verlegen. “Dit soort wedstrijden moet je met het mes tussen je tanden spelen. Die scherpte hadden we vanavond niet. Als je dan een speler uit je rug laat lopen, roep je het ook over jezelf af. Hij verstaat alles. Hij moet het alleen nog wat beter leren spreken. Maar hij verstaat alles”, aldus Bosz over zijn sterspeler.
Over de rode kaart, die de comeback van PSV inluidde, was Bosz uitgesproken: “Die rode kaart is cruciaal geweest. Dat was in Sevilla niet anders. Omdat we aanvallend zijn, worden er op onze aanvallers vaker overtredingen gemaakt. Dan hebben we het daarna wel telkens goed gedaan. Het helpt natuurlijk ook om de muur te beslechten. Toen het 1-2 werd, dacht ik dat het nog wel kon. Maar ik dacht een gelijkspel, een overwinning is dan nog iets anders, met zo weinig tijd. Ik heb echt niet gezien wie er gescoord had. Dat heb ik echt niet meegekregen. Als trainer ben je vaak met hele andere dingen bezig dan met wat er op dat moment voor die goal gebeurt. Je bent al bezig met het vervolg, wat als er een counter komt, hoe staan we dan. Ik deed het niet expres.”
Waar het verschil in intensiteit vanavond aan lag:”Misschien aan mezelf. Ik ben eindverantwoordelijk. Ik houd mijn wedstrijdbespreking. Ik bereid mijn ploeg voor. Dan hoop je niet op lichtzinnigheid, maar dat echte zag ik vandaag niet terug. Daar ben ik eindverantwoordelijk voor.”
Bosz neemt zichzelf slechte start kwalijk
Volgens Bosz was de tweede helft beter van Eindhovense zijde. “Ik vond dat we toen feller waren, meer duels wonnen, agressiever speelden en ook beter voetbalden. De goal bleef alleen lange tijd uit. Dan weet je dat het moeilijk wordt, tot die rode kaart.” Bosz trekt zich de slechte start van PSV persoonlijk aan. “Ik ben teleurgesteld dat ik mijn ploeg niet scherp genoeg kreeg om goed aan die wedstrijd te beginnen. Dat hebben we de afgelopen drie wedstrijden wel gedaan, maar nu niet. Dat zoek ik eerst bij mezelf. Wat heb ik niet goed gedaan?”
Al vaak benoemd na de wedstrijd het moment dat Bosz na de 3-2 erg kalm en onbewogen op zijn stoel bleef zitten, terwijl zijn assistenten net als de rest van het Philips Stadion dolblij waren. De verslaggever van Ziggo Sport vraagt aan of zijn reactie simpelweg kwam door ongeloof. “Ja, dat is het eigenlijk wel meer. Vooral dat je die wedstrijd nog wint. Dat je eerst de 2-2 maakt, daar ben je eigenlijk al heel tevreden mee. Dat je dan nog wint, is bizar”, aldus Peter Bosz, die van menig journalist ook het verwijt mee kreeg zichzelf zo in bedwang te houden door de grote mate van ontevredenheid die Bosz voelde. De waarheid ligt waarschijnlijk ergens in het midden.
