Het seizoen is voor PSV reeds vroeg onder spanning komen te staan. Deels door het blamerende resultaat tegen een Kroatische laagvlieger, deels door het vorige zeer zwakke seizoen maar deels ook door de keuzes van Philip Cocu.
Een belangrijke keuze heeft Cocu al achter de rug; namelijk de band om de schouders van Marco van Ginkel schuiven en daarmee tegelijk Luuk de Jong ontlasten.
Een andere belangrijke keuze is de basisplaats van Luuk de Jong. In de huidige situatie is de basisplaats niet lang meer te handhaven en feitelijk zijn PSV en Cocu dat punt al voorbij.
VI dook naar aanleiding van een nieuwe periode van droogte van Luuk de Jong weer in de cijfers en analyses en concludeerde dat de Jong een serieuze kans op revanche toekomt. Uiteraard omwille van diens vorige succesvolle Eindhovense seizoenen.
Het weekblad vermeldt er niet bij hoe lang deze periode van revanche nog in beslag zou moeten nemen. Nee, Luuk de Jong is het scoren niet verleerd maar het heeft er wel alle schijn van.
VI schrijft dat tijdens het trainingskamp in Zwitserland een lid van de technische staf zei dat men moest ophouden met door een zwarte bril naar De Jong te kijken. Het vergrootglas dat op de spits ligt, wordt ook met de wedstrijd groter. Belangrijker echter is dat de Achterhoeker ophoudt zichzelf door die donkere bril te zien. De Jong was namelijk in 186 Eredivisie-duels betrokken bij liefst 150 goals. Hij maakte er zelf 95, en 55 keer was hij de aangever. Dat zijn uitstekende cijfers en dat gevoel voor het doel kan nooit weg zijn, stelt het weekblad.
Bovenstaande conclusie valt niet te ontkennen. Zo liggen er nog veel meer feiten aan de discussie ten grondslag. Namelijk de transferwaarde van de spits. Een reserveplaats op de bank betekent een enorme kapitaalsvernietiging voor PSV want een ingecalculeerde winst op de transfersom die eerder aan Gladbach werd betaald valt zo in het water.
Maar een seizoen als het vorige kost de club eveneens miljoenen. PSV doet met een scorende spits immers gewoon tot het einde mee om de titel. Het hosanna seizoen van Feyenoord was cijfermatig nauwelijks zoveel beter dan dat van PSV maar de Rotterdammers wisten de kansen wel te verzilveren, waar PSV dit niet wist te bewerkstelligen. Het resultaat was een verschil van 18 doelpunten voorsprong van Feyenoord op PSV, wat slechts een minimum aantal daadwerkelijke punten voorsprong betekende.
De sportieve successen van PSV hangen voor een groot deel vast aan een scorende spits. Getuige alle reeds eerder genoemde statistieken blijken de voorzetten en kwaliteiten van deze voorzetten nauwelijks verminderd of verslechterd te zijn dus is de conclusie dat een kans op revanche van Luuk de Jong ondertussen meer dan discutabel is geworden. Zeker gezien het feit dat er ondertussen twéé collega’s in plaats van één collega op de positie van de Jong loeren. Locadia en Lammers zijn er meer dan klaar voor en snakken net als heel PSV en haar achterban naar doelpunten.
Conclusie: de tijd van revanche voor een mislukt seizoen is voor Luuk de Jong voorbij na een periode waarin opnieuw geen kans door de onfortuinlijke spits werd benut. Het is naïef om te denken dat seizoen 2017 – 2018 voor de Jong wél succesvol zal worden nadat dit seizoen al begon met een gemiste strafschop.
Een plaats op de bank haalt pas daadwerkelijke druk van zijn schouders af die nu kunstmatig gecreëerd is door het afnemen van de aanvoerdersband.
De Jong kan in de schaduw van Lammers of Locadia middels reservebeurten bij een voorsprong invallen en zodoende weer werken aan zelfvertrouwen en daarmee scoringsdrift.
