Een deel van de PSV fans vond het zondagmiddag nodig een fluitconcert los te laten op de spelers die zich richting kleedkamer begaven. De eerste helft was geen fantastische maar een redelijke goede helft met soms aardig spel, waarbij er een aantal 100% kansen voor een bevrijdende voorsprong had kunnen zorgen. Een deel van de fans oordeelt standaard dat een 0-0 ruststand automatisch een slechte eerste helft betekent.
Een doelpunt mocht niet zo zijn en voor een deel, laten we dat vooral benadrukken, van de fans was dit meteen reden om de spelers uit te fluiten na het rustsignaal. Als je er je gedachten eens rustig over laat gaan is het gedrag van dit kleine gedeelte van de fans meer dan schandalig te noemen.
PSV staat een straatlengte voor in de competitie, wint wedstrijden en ligt op koers om er een succesvol seizoen van te maken wat beide hoofdprijzen aangaat. De manier waarop dit PSV dat voor elkaar heeft gekregen maakt dat het uitfluiten nog meer dan schandalig te noemen is.
Het elftal gooit namelijk in mindere fasen de spreekwoordelijke beuk erin, waarbij Jurgen Locadia vaak het voortouw neemt. De spits trekt, sleurt, rent en vliegt alle kanten op én is inmiddels bijna topscorer van de Eredivisie. Locadia geeft daarnaast assists alsof het een lieve lust is en is geregeld op eigen helft te vinden om verdedigende arbeid te verrichten. De statistieken van de bonkige spits zijn meer dan voortreffelijk te noemen. Toch wordt de spits bij het minste of geringste uitgefloten.
PSV vecht voor de punten en scoort in slotfasen vaak een ruime voldoende wat de werklust en arbeidsethiek aangaan. Lozano trekt sprint na sprint en duikt in iedere open hoek, Jeroen Zoet keept een meer dan voortreffelijk seizoen en redt punten voor zijn team, naast het feit dat de goalie stuurt, roept, praat en coacht om er het maximale uit te halen.
Isimat rent na 92 zware minuten in Zwolle het veld over en tikt de rebound binnen net nadat Luuk de Jong er na een zware wedstrijd weer een luchtduel uitperst. Santiago Arias bestrijkt de gehele rechterflank en is voornemens om van zijn laatste PSV maanden een onverdeeld succes te maken. Joshua Brenet probeert zelfvertrouwen uit te stralen maar slaagt daar niet altijd in gezien zijn geringe kwaliteiten. Toch kan ook Brenet niet ontzegd worden zich een slag in de rondte te werken en zich daardoor staande weet te houden.
De groep heeft na het echec in Kroatië laten zien dat de goede wil er wel degelijk is en dat met hard werken gecompenseerd kan worden wat er niet is. Hun club speelt 10 winstpartijen achter elkaar en heeft totaal 12 van de eerste 13 wedstrijden gewonnen waarvan een aantal op karakter en wilskracht. En dan nog zijn er lieden die het nodig vinden de spelers met een fluitconcert naar de kleedkamer te begeleiden.
Het onbegrijpelijke gefluit is het gros van de fans ook een doorn in het oog, getuige de reacties op bv sociale media. Het gros van de spelers lijkt het nauwelijks te deren al zullen diverse selectielieden er het zijne van denken. Jorrit Hendrix laat het gebeuren en heeft verder weinig op met de kritische noot van het publiek. Marco van Ginkel kreeg recent de vraag ook eens voorgelegd vanuit de media en reageerde al even laconiek.
In gesprek met Voetbalprimeur laat Hendrix zijn licht schijnen over de trieste fluitconcerten. Begrijp je dat het PSV-publiek fluit en klaagt? Misschien denkt men dat het wel even 7-0 wordt tegen Sparta?
“Dat denken ze misschien, ja. Ik kan niet in hun hoofden kijken. Zij komen hier natuurlijk om een attractieve wedstrijd te zien, dat doet elke voetbalsupporter denk ik. Maar in zo’n wedstrijd wordt er misschien wat anders van je gevraagd. Het gaat erom dat je die zege over de streep trekt. Ik denk dat een groot deel van de supporters dat heel goed begrijpt.”
