De PSV trein van Peter Bosz raast maar door en passeert de verschillende stations alsof er niemand maar dan ook niemand ergens maar in staat die razende trein te doen laten stoppen.
PSV is al zestien Eredivisiewedstrijden op rij ongenaakbaar en dat zorgt bij fans, journalisten maar ook bij analisten voor superlatieven. Na Wesley Sneijder, Pierre van Hooijdonk en Andy van der Meijde blijkt ook Ibrahim Afellay er steeds goed voor te gaan zitten. Ibrahim Afellay heeft zondagavond genoten van het spel van PSV, zegt hij in gesprek met de NOS.
Met name in de openingsfase speelde PSV AZ van het kastje naar de muur en bleek de ploeg van Peter Bosz niet te stoppen. AZ produceerde in de gehele wedstrijd slechts één schot en niet eens op doel, zodat er na afloop ongekende statistieken en cijfers op de borden stonden. Afellay bleek net als iedereen diep onder de indruk te zijn.
De Utrechtse oud-PSV’er zag Ismael Saibari uitblinken aan PSV-zijde en richtte in zijn analyse de pijlen op de alsmaar groeiende Saibari.
“Ismael Saibari was niet voor het eerst de grote uitblinker bij PSV”, begint Afellay zijn lofzang bij de NOS. “Hij kon iedere keer tussen de linies vrijkomen, waardoor ze steeds een overtal op het middenveld kregen. Het is ook alleszeggend dat aanvoerder Luuk de Jong, nadat Saibari een kans mist, toch even bij hem komt en lacht.”
Afellay zat negentig minuten op het puntje van zijn stoel. “Ook bij de 0-2 die PSV maakt. Schouten krijgt hem natuurlijk gelukkig mee, maar ook hier zakt hij uit, waarna de centrale verdedigers niet doordekken. Een fantastische één-twee, waar ook Luuk de Jong een enorm belangrijke rol speelt”, zag Afellay, die net als Wesley Sneijder lovend was over het spel van Luuk de Jong.
“Je hoopt eigenlijk dat ze op zo’n moment zeggen van: ‘we halen er een speler uit om er nog een wedstrijd van te maken’. Het krachtsverschil is echt enorm. Ook een Schouten, die als centrale verdediger zó hoog op het veld nog druk zet. En als je zulke vaardige spelers hebt, dan moet je durven uitstappen”, aldus Afellay.
