Gerald Vanenburg kwam vorig jaar met name in het nieuws omwille van zijn geste Mo Ihattaren weer aan het voetballen te krijgen. Althans, om de middenvelder in eerste instantie weer op gewicht te krijgen.
Heden ten dage doet de oud-PSV’er, die met PSV zowel de Europa Cup voor landskampioenen wist te winnen almede met Oranje de Europese titel in 1988 wist te veroveren, het wat rustiger aan in de voetballerij. Vanenburg was degelijk één van de meest technisch begaafde voetballers die Nederland ooit heeft gekend.
De voormalig international van Oranje brak door bij Ajax, maar beleefde met PSV zijn grootste successen. Zijn vertrek uit Amsterdam maakte in de jaren 80 veel los in de Nederlandse voetbalwereld. PSV ging er met de middenvelder vandoor en beleefde mede door de begaafde kwaliteiten van Vanenburg een gouden periode. Vanenburg kan zich alles nog goed voor de geest halen.
In gesprek met Ziggo Sport haalt hij herinneringen op aan zijn overstap naar PSV en de zo succesvolle Eindhovense jaren. “Dat is geen slechte keus gebleken, maar als ik bij Ajax niet de problemen had gehad, dan had ik nog heel lang bij Ajax gebleven”, vertelt Vanenburg in Tussen de palen van Ziggo Sport. “Het grappige is dat ik destijds meer met Feyenoord had, dan met andere clubs. Maar PSV zat in de lift en die gingen helemaal terug naar de top in Nederland”, zegt Vanenburg over de gloriejaren van de club eind jaren 80.
“Toen was de keuze heel makkelijk, ook omdat het bij Ajax niet kon”, gaat de voormalig international verder. “Ik had toen ook niet eens per se een zwak voor Ajax, maar dat was toen dé club in Nederland. Samen met Feyenoord. En PSV was dat toen nog niet, dus je had automatisch meer met Ajax en Feyenoord dan met PSV.”
Gerald Vanenburg verhuisde echter alsnog naar Eindhoven en zag dat PSV de ambities kon waarmaken. “Maar PSV kwam destijds net in die fase dat ze alles overnamen in Nederland en dé club werden voor het kampioenschap. Toen gingen Ronald Koeman en ik van Ajax naar PSV en wonnen we de Europa Cup”, aldus Gerald Vanenburg.
