Zoals eerder aangegeven maakt de wedstrijd PSV – Excelsior de nodige tongen los en dus wordt er nog altijd stevig over de wedstrijd gesproken.
Uiteindelijk is de trainer natuurlijk altijd verantwoordelijk voor het geheel. Hoewel we natuurlijk ook niet moeten vergeten dat er gewoon gewonnen werd van de Keuken Kampioen-divisieclub uit Rotterdam. Het woord ‘gewoon’ is overigens even niet van toepassing hier maar winst is nu eenmaal winst en ondanks de beroerde avond telt Bosz ook nog de zegeningen van de wedstrijd van dinsdagavond, die maar liefst 130 minuten wedstrijdtijd op de klok bracht.
Bosz vond het een voordeel dat er door menig speler aan de conditie kon worden gewerkt. De meeste trainers zijn zeker midweeks niet te spreken over verlengingen maar voor bijvoorbeeld Joey Veerman pakte de lange bekeravond niet verkeerd uit na enkele weken niet of nauwelijks in actie te zijn gekomen. Toch ook zoals gezegd veel kritiek voor de ploeg van Bosz en voor de trainer zelf, die eindverantwoordelijk is en blijft. En dus is men bij De Telegraaf bijvoorbeeld kritisch op de keuze van Bosz, die volgens de Amsterdamse krant teveel wisselingen heeft toegepast in zijn beginopstelling.
“PSV ontsnapt maar net aan bizarre blamage”, vindt De Telegraaf. “Zo is Bosz met de hakken over de sloot nog in de race om voor het eerst als trainer een bekertoernooi te winnen.” Vorig seizoen werd PSV in een seizoen dat bekerwinst ook op zijn plaats was geweest, uitgeschakeld op bezoek bij Feyenoord, waarbij Noa Lang geen penalty kreeg na contact met Mats Wieffer in het strafschopgebied. “Ditmaal dreigde Bosz zichzelf in de voet te schieten”, wijst de krant naar de vele wisselingen van de trainer als oorzaak van het zo en dan slechte spel.
Het Algemeen Dagblad omschrijft PSV na AZ-thuis en Excelsior-thuis als een ‘gewond dier’. “Het leek voor PSV na negentig minuten tegen Excelsior afgelopen, over en uit in het bekertoernooi”, klinkt het. “De sterrenformatie van trainer Peter Bosz oogde als een gewond dier, bezig met de laatste stuiptrekkingen. Nog een paar seconden stonden op het bord en het touwtje naar een plek in de kwartfinales was dunner dan een versleten flosdraadje.”
