Sevilla FC – PSV werd een heuse Europese klassieker, een ware thriller welteverstaan. Zo’n wedstrijd die bij de UEFA opzien baart en waar de volgende morgen met name aan koffieautomaten en bureau’s in zowel Nederland als Spanje lang wordt over na gepraat.
Natuurlijk, het gehele elftal maakte veel indruk maar het wisselbeleid van Peter Bosz bleek achteraf toch leidend te zijn voor de grootse overwinning in Sevilla. De Spaanse kranten wijzen zowel naar de rode kaart als naar de ingebrachte spelers. Bosz besloot dat het nog niet genoeg was, dat ene punt in Sevilla.
Waar mening coach in een Europese uitwedstrijd de deur toch op slot had gegooid om het eventueel in de zesde wedstrijd tegen Arsenal klaar te spelen, besloot Bosz met drie verdedigers te gaan spelen, waardoor er een heuse 3-3-4 opstelling gehanteerd werd. Peter Bosz verdient een groot compliment voor zijn gekozen tactiek.
Columnist Sjoerd Mossou van AD Sportwereld is enkele dagen later nog altijd onder de indruk van de wedstrijd in Sevilla. In zijn column blikt de journalist terug op de onvergetelijke comeback van PSV in Sevilla.
‘De winnende goal van Ricardo Pepi zou je in het stedelijk museum van Eindhoven kunnen hangen, als een vorm van magisch-realistische videokunst’, begint Mossou, die zich wel weer verkijkt op het aanduiden van het uitvak in het Estadio Ramón Sánchez Pizjuán.
‘Het wild pogoënde uitvak vol Brabanders in de hoek van Sanchez Pizjuan’, wijst Mossou naar de PSV-fans, die niet per definitie allemaal uit Brabant komen. Maar goed, tot hier de kortzichtigheid van de AD-journalist.
‘Dat dansje van Peter Bosz aan de zijlijn, koddig uit de maat, hupsend in de armen van zijn assistent Rob Maas. Invaller Ricardo Pepi die in vrolijke verwarring de verkeerde kant op rent, naar een hoek met allemaal boze Sevilla-fans’, wijst Mossou naar de momenten net na de winnende treffer van Pepi.
‘Kijk dat handige hakballetje van Pepi, helemaal aan het begin van de aanval. Zie die machtige sprint van Yorbe Vertessen, alsof hij zichzelf stiekem heeft weggeschoten uit een kanonnetje. Kijk nou: tussen vertrek en voorzet zit verdorie maar één balcontact. Alles klopt hier. Echt alles. Waar exact moest je deze comeback plaatsen in de canon van het Nederlandse voetbal, of in de geschiedenis van PSV?’, vraagt Mossou zich af, om vervolgens ook naar Peter Bosz te wijzen als de grote wisselkoning van deze speelronde in de UEFA Champions League.
‘Nog een aanvaller erbij, nóg een invaller, nóg wat aanvallender. ‘Hatseflats, fokkit, hier heb je mijn huis en mijn vrouw, wat maak het ook uit, de avond is toch al kapot – en hier, neem mijn horloge trouwens ook maar’, gooit Mossou er nog maar eens uit. De AD-journalist blijkt genoten te hebben van de magistrale avond in Sevilla en vraagt zich tegelijkertijd af hoe deze overwinning te duiden.
‘Waar exact moest je deze comeback plaatsen in de canon van het Nederlandse voetbal, of in de geschiedenis van PSV? Dit PSV is geen doorsnee elftal. Bosz is geen doorsnee trainer. De winnende goal van Pepi zou je in het stedelijk museum van Eindhoven kunnen hangen bovendien, als een vorm van magisch-realistische videokunst’, aldus Sjoerd Mossou in zijn column in AD Sportwereld.
