Een onverlaat, waarschijnlijk een aanhanger van Rode Ster Belgrado, vond het leuk gedurende de wedstrijd een aantal keer hard op een fluitje te blazen.
Het fluitje klonk even snerpend en scherp als het fluitje van de scheidsrechter. Grote aantallen toeschouwers op de hoofdtribune keken zo nu en dan, na het scherpe gefluit, dan ook even op en om naar waar het gefluit vandaan kwam. Niet van het veld, waar de Roemeense scheidsrechter zo nu en dan ook van gekkigheid niet wist wat te doen met zijn fluit, maar wel vanaf de overdekte hoofdtribune.
Daarmee hield de gekkigheid nog niet op want een aantal stewards van Rode Ster stonden na de 1-3 en met name na de 2-3 al dansend en springen op de hoofdtribune de doelpunten te vieren samen met de fans. De stewards dansten, sprongen en gilden het uit van vreugde na de Servische doelpunten en begonnen zelfs met wilde armgebaren de thuisploeg aan te moedigen. Kortom, gekkigheid alom in een gekke wedstrijd.
Maar…baas boven baas. Ook in Belgrado want na afloop van het duel tussen Rode Ster Belgrado en PSV maakt één Servische krant het wel heel bont. De meeste journalisten kennen tijdens en na afloop van wedstrijden weinig moeite de objectiviteit hoog te houden maar voor één Servische krant gold dinsdagavond een andere regel.
Een krant PSV beticht van ’tijdrekken’ maar vond ook dat Rode Ster Belgrado eigenlijk in niets de mindere was van PSV. ‘Complete waanzin en een bijna sensationele ommekeer’, aldus Kurir. Volgens Sportal trok PSV de overwinning over de streep door tijd te rekken. ‘Ze rekten zoveel mogelijk tijd en stapten uiteindelijk met drie punten van het veld.’
‘PSV won door de wanhoop en genialiteit van Rode Ster’, stelt RTS, dat vervolgens daadwerkelijk schrijft dat PSV niet de betere was. ‘De thuisploeg was in de eerste helft erg slecht, terwijl ze na rust uitblonken en beter waren dan de rivaal uit Nederland. Maar het voordeel van drie goals bleek ook met een man meer op het veld onherstelbaar. Er kan niet gezegd worden dat PSV echt de betere was, maar het verschil is dat de club uit Eindhoven zelfs de kleinste fouten afstraft’, luidt het oordeel van RTS.
Gelukkig dan toch ook nog realisme bij een tweetal andere Servische kranten. ‘Drama!’, schrijft Informer. ‘Misschien was het niet realistisch om iets te verwachten van Rode Ster, dat de eerste wedstrijd van 2025 speelde en net terug is van een trainingskamp in Antalya. PSV zit wél in een competitief ritme. Toch moest het veel beter, vooral in de eerste helft. Er is geen excuus. De ploeg van Peter Bosz liet simpelweg zien dat ze met elf tegen elf veel beter zijn.’
Volgens Politika werd Rode Ster ‘bedrogen’ door De Jong, die twee keer raak kopte. ‘De kopspecialist werd rampzalig bewaakt.’ Blic kiest Flamingo als PSV-uitblinker, ‘ondanks zijn rode kaart’. ‘Topscorer Cherif Ndiaye werd gedood door Flamingo. Zonder de sterke verdediger uit Nederland om zich heen was Ndiaye zo vrij als een veertje, maar hij eindigde de wedstrijd met slechts één doelpunt.’
‘In winterse omstandigheden werd Rode Ster in de eerste helft verpletterd door PSV, maar na negentig minuten had er toch meer ingezeten’, concludeert Danas, dat schande spreekt van de manier waarop de goals aan PSV werden ‘gegeven’. ‘Drie dodelijke corners…’
