In zijn column in AD Sportwereld prijst Willem van Hanegem PSV met het vertoonde spel tegen Ajax. Maar de Kromme uit ook terechte kritiek op Luciano Narsingh, die moeite heeft een constant niveau te halen.
Bij PSV heb ik genoten van Hendrix. En Brenet, die ik meestal vrij bedroevend vind spelen, beviel me ook goed. Maar iemand als Narsingh… Hoe vaak die gevaarlijk het strafschopgebied in komt en dan de verkeerde keuze maakt, daar schrik ik van. PSV had namelijk gisteren wel zes goals kunnen maken.
Pereiro, die gisteren de wedstrijd besliste, is een laconieke speler, maar erg goed. In een eerdere column heb ik dat ook al geschreven en ik heb het een paar weken geleden ook al tegen Marcel Brands gezegd. Dat hij veel kan, zag ik al na een invalbeurt van een kwartier, aan het begin van het seizoen. Dat zie je aan zijn balbehandeling. Hij doet alles bewust, hij herkent de snelheid van de bal en staat daardoor vaak vrij. Je ziet dat het een geboren voetballer is.
Waar anderen soms met hangen en wurgen kunnen aanhaken, heeft een speler als hij geen moeite met het spel. Natuurlijk, soms doet hij weleens wat fout, maar dat overkomt zelfs Messi. Je ziet dat het voetbal hem gemakkelijk afgaat. Hij denkt altijd vooruit, weet dus vaak iets te creëren. Er zit altijd een gedachte achter, mooi om te zien. Die 1-0 bijvoorbeeld: één, twee korte bewegingen en boem!
