Ryan Thomas is weer helemaal terug en dat is na zijn horrorblessure het grootste winstpunt. De Nieuw-Zeelander is tegenwoordig basisspeler maar kende een lang traject om dat weer te bewerkstelligen.
Het waren lange saai en zware dagen zegt de middenvelder in gesprek met het Eindhovens Dagblad en het Brabants Dagblad. Zijn rentree voelt erg goed, ondanks dat het team een moeizaam seizoen speelt. Thomas was in ieder geval erg onder de indruk van de massale steun van vorige week bij aankomst van de bus bij het stadion.
In gesprek met het ED blikt Thomas nog eens terug op de afgelopen 14 maanden. “Wildvreemde mensen spraken me soms aan op straat om me succes te wensen. Je merkt dat je onderdeel bent van een club waar duizenden mensen van houden en ze hopen dat je het team verder kunt helpen. Wat de supporters zaterdag voor ons hebben gedaan voor de wedstrijd tegen Willem II was geweldig. Dat was precies wat we even nodig hadden en gaf ons extra kracht op het veld. Alsof we met een man meer waren. Ik heb bij PEC ook dit soort fases meegemaakt’, aldus Thomas over de steun.
‘Het zijn van die periodes waarin soms helemaal niks lijkt te lukken. Je kunt dan maar een ding doen en dat is een team blijven en knalhard knokken voor elkaar. Het klinkt zo simpel, maar als de resultaten uitblijven is het niet altijd makkelijk.”
De Nieuw-Zeelander is nu pas een maand of vier weer een vast onderdeel van dat team. “Iedereen heeft enorm zijn best gedaan om mij bij de groep te betrekken, maar pas na mijn rentree droeg ik zelf voor mijn gevoel iets bij. Nadat ik die rode kaart tegen AZ kreeg, kon ik wel door de grond zakken. Dat kon de ploeg er echt niet bij hebben. Iedereen weet dat ik nooit met slechte intenties voetbal en toch overkwam me dit, omdat ik een situatie totaal verkeerd had ingeschat. Misschien was het een ritme-dingetje, maar dan nog had het niet mogen gebeuren”, aldus Thomas.
