Een moedige Nederlandse topclub die ongelukkig maar uiteindelijk wellicht niet onverdiend wordt uitgeschakeld door een Engelse Premier League-club uit de Engelse top drie.
Is dat het verhaal van Nederland – Engeland in een notendop? Waarschijnlijk wel. Het werd een zeer teleurstellende en toch nog onverwachte nederlaag in Dortmund. Het betekent een Oranje-droom die in duigen valt. Op de drempel van de verlenging werd de aanvallende kracht van Engeland Oranje te machtig. Op de eerste vijf minuten van de eerste helft na leek de wedstrijd tussen Nederland en Engeland veel op een Champions League-duel tussen een Eredivisie-topclub en een Engelse topclub en dan ook nog eens op vreemde bodem. De gedachten gingen dan ook even terug naar Arsenal – PSV in september van het vorige seizoen.
In Londen bleek Arsenal in alles de betere ploeg te zijn. In Dortmund bleek Engeland Oranje af te troeven op snel spel, durf, lef, moed vooral én op kracht en techniek. In de tweede helft ontstond er een wedstrijd die meer weg had van PSV – Arsenal in het Philips Stadion vorig jaar december. PSV pakte destijds brutaal het initiatief en hield de Londense club achterin en veelal op eigen helft. Het leverde een punt op maar in Dortmund bleek er zich woensdagavond mede ingegeven door een bijzonder zwakke en twijfelde scheidsrechter, een minuut voor tijd een rampscenario af te spelen. Met de verlenging in aantocht, wist Engeland Nederland in rouw te dompelen.
We pakken de PSV’ers er graag even bij want Joey Veerman en Jerdy Schouten hebben zich behoorlijk laten gelden in Duitsland. Joey Veerman kan trots op zichzelf zijn nadat hij zijn rug wist te rechten in de dagen na zijn vroege wissel tegen Oostenrijk. De middenvelder kreeg veel over zich heen, ging er wellicht zelf ook iets teveel in mee door als een gebroken man met shirt over het hoofd in de dug-out plaats te nemen. De onzin van Valentijn Driessen behoeft niet nog een keer aangehaald en benoemd te worden want Ronald Koeman ging al snel en zoals het hoort, pal achter Joey Veerman staan.
In Dortmund wist Joey Veerman verder zijn rug te rechten door goed in te vallen, ballen op te eisen en met lef naar voren te spelen. Iets dat een angstig en niet moedig Oranje in de eerste helft naliet. De indraaiende ballen, voorzetten en corners van Veerman werden zo nu en dan gevaarlijk. Dan Jerdy Schouten. De middenvelder heeft zichzelf op de internationale voetbalkaart gezet door een uitmuntend toernooi af te werken. Per heden kan welke bondscoach dan ook niet meer om Jerdy Schouten heen. Schouten straalt in alles de absolute Europese top uit.
Joey Veerman en Jerdy Schouten kunnen trots op zichzelf zijn, waar het gros van de PSV-fans in ieder geval zeker trots op beide middenvelders zullen zijn. Daar sluit de redactie van PSV Inside zich natuurlijk volledig bij aan want wat hebben we genoten van beide middenvelders in Duitsland. Voor Jerdy Schouten geldt dat het toernooi in Duitsland zijn internationale doorbraak betekent. Schouten leverde in in het tweede gedeelte van de tweede helft tegen Engeland slechts één keer een zwakke en mislukte pass af maar verder speelde de middenvelder uit Hellevoetsluis als een ervaren rot, als een veldheer en als een patron die je altijd en overal kunt inspelen.
Dan Memphis Depay. Laten we meteen met de deur in huis vallen want wat hebben we ons kapot geërgerd aan alles wat er zich rond Memphis Depay heeft afgespeeld dit Europese Kampioenschap in Duitsland. Het begon al bij de start van het toernooi. Memphis kondigde zijn nieuwe single aan met uitgerekend rapper Akwasi. Een man die door de redactie van NU.nl om onbegrijpelijke redenen recent nog als mediapersoonlijkheid omschreven werd, haalt bij het gros van de gemiddelde Nederlander het bloed onder de nagels vandaan. De redenen daartoe zijn bekend en behoeven geen nadere uitleg. Uitgerekend Akwasi wordt door Memphis uitverkoren een single uit te brengen. Het lijkt provocatie ten top, zoals het steeds opnieuw openlijk uitspreken van steun aan Quincy Promes ook een vorm van provocatie lijkt.
De voormalig én zelf opgeleide PSV’er heeft het in een week of drie, vier voor elkaar gekregen voetbalminnend Nederland tegen zich in het harnas te jagen. Memphis scoorde een knappe goal tegen Oostenrijk maar heeft verder weinig tot geen bijdrage geleverd aan het bereiken van de halve finale in Duitsland. Oneindig veel balverlies, oneindig veel foutieve passes, een nonchalante houding, opgevolgd door oneindig veel onbegrip en irritatie bij voetbalminnend Nederland, is het resultaat van zes extra interlands voor Oranje. Memphis Depay verspeelde per wedstrijd van Oranje al snel gemiddeld zo’n 10 tot 15 ballen tijdens het EK in Duitsland maar Koeman hield de vaak laconieke aanvaller toch gewoon de hand boven het hoofd.
Memphis Depay doet precies waar hij zelf zin in heeft. Niet alleen naast het veld maar ook in het veld. In een winnend elftal wordt alles gebillijkt, al bleek de kritiek op Memphis en zijn houding al niet meer onomkeerbaar te zijn afgelopen dagen en weken. Nederland heeft genoeg van Memphis Depay. Een winnend elftal of niet, Memphis irriteerde voetbalminnend Nederland tot op het bot en dat is een hele slechte zaak te noemen voor de transfervrije aanvaller.
Het is spijtig te moeten concluderen want Memphis Depay is en blijft een echte PSV’er maar we zijn in niets trots op Memphis als we de afgelopen weken aanschouwen. Laten we hopen dat het tij rond Memphis Depay zich ooit weer gaat keren en dat voetbalminnend Nederland Memphis weer gaat omarmen. Jezelf bijvoorbeeld een iets andere en minder nonchalante houding bij het Wilhelmus aanmeten, kan in de toekomst al een positieve verandering teweeg brengen.
