Het verhaal van de eerste seizoenshelft van het elftal van Peter Bosz is eenduidig en luistert naar louter winstpartijen. Slechts één nederlaag leed PSV. Op bezoek bij Arsenal werd het 4-0.
Verder werden alle wedstrijden op drie duels na gewonnen. PSV speelde dit seizoen drie keer gelijk. Die drie remises betroffen wedstrijden in de Champions League. Tegen Lens, Sevilla en Arsenal werd gelijk gespeeld. In de competitie werden louter overwinningen geboekt in de wetenschap dat alleen de wedstrijd tegen Feyenoord werd gewonnen met het kleinst mogelijke verschil.
Alle andere wedstrijden werden door het PSV van Peter Bosz met minimaal twee doelpunten verschil gewonnen. Het zijn klinkende cijfers waar geen enkele analist omheen kan. Op Marco van Basten na. Zijn visie is bekend en eigenlijk de moeite niet waard verder te benoemen dan wel te analyseren.
Bij De Telegraaf kijkt men in ieder geval anders naar PSV dan dat Marco van Basten naar PSV kijkt. Ach, een ieder heeft recht op zijn of haar eigen mening. Valentijn Driessen tracht in De Telegraaf zijn visie te geven op het excellerende PSV van Peter Bosz. De trainer komt er bepaald niet bekaaid af bij de Amsterdamse krant. Driessen wijst wel nog een keer naar de prijzenkast van Peter Bosz maar verder louter loftuitingen aan het adres van onze zo succesvolle trainer.
‘De grote verassing is uiteraard PSV. Van de trainer-coach, die naïef aanvalt en nog nooit een hoofdprijs heeft gewonnen. Peter Bosz doet iedereen versteld staan. Hij pakte de Johan Cruijff Schaal ten koste van kampioen Feyenoord en heeft op Nederlandse bodem nog geen punt gemorst. Daarbij lijkt het of hij steeds meer aanvallende spelers opstelt en ze in een steeds offensiever tactisch keurslijf perst om al zijn criticasters de mond te snoeren. Met de eerste vijftien minuten in Alkmaar tegen nota bene de nummer 3 van Nederland als absoluut hoogtepunt’, begint een lyrische Driessen, die afgelopen week meermaals uitsprak genoten te hebben van het voetbal van PSV.
Driessen ziet dat het succes ook mede te danken is aan Jerdy Schouten. ‘In de eerste seizoensweken filosofeerde Bosz soms over een plaats centraal achterin voor middenvelder Jerdy Schouten in plaats van verdediger André Ramalho. Iedereen dacht aan zo’n optie tegen de zwakke broertjes in de Eredivisie. Maar tegendraads als Bosz kan zijn, koos hij juist in de topper tegen Feyenoord voor Schouten in plaats van Ramalho’, stelt Driessen vast. De Telegraaf-journalist zag dat Feyenoord verrast was en niets in te brengen had.
Driessen is namens zijn krant vooral verrast door de uitwedstrijd in Alkmaar op bezoek bij AZ. ‘Oppermachtig PSV met perfecte score de winterstop in na masterclass bij AZ’, schreef Driessen enkele uren na de voetbalshow in Alkmaar.
‘De spelers om die filosofie van de Hollandse School van Bosz te realiseren zijn Schouten, Olivier Boscagli, Joey Veerman, maar net zo goed de backs Jordan Teze en Sergiño Dest. Zo valt de reeks overwinningen en het regelmatig oogstrelende voetbal te verklaren’, vindt de chef-voetbal van De Telegraaf.
Maar Valentijn Driessen analyseert verder en tracht te verklaren hoe Bosz het voor elkaar krijgt zijn ploeg zo te laten spelen. Driessen kijkt naar het vorige seizoen en ziet dat Bosz alles anders doet dan Ruud van Nistelrooij.
‘Het is vooral de denkwijze en durf van Bosz, want zijn voorganger Ruud van Nistelrooy kon over acht van de elf basisspelers van PSV in Alkmaar beschikken. Alleen was de filosofie van Van Nistelrooy veel behoudender. Waar het gaat eindigen voor PSV? Met het kampioenschap, de hoofdprijs die Bosz zo begeert. En met offensief voetbal zoals hij propageert en waarmee je dus wel prijzen kan winnen’, aldus een lovende Valentijn Driessen.
