Een verliespartij in de Champions League is geen grote schande. De manier waarop PSV zichzelf naar de slachtbank liet lijden is wel degelijk voer voor discussie, bleek afgelopen dagen.
Echter komen daar enkele slotconclusies/analyses van bijvoorbeeld AD Sportwereld nog eens overheen. Snijdt het hout? We betwijfelen het. Het Algemeen Dagblad schakelde na Juventus – PSV duidelijk door naar de versnelling die De Telegraaf in het verleden nog al eens gebruikte, namelijk sensatie zaaien en/of flink overdrijven in kritieken na een verloren wedstrijd.
‘Ik ben echt geschrokken van dit PSV tegen Juventus’, klonk het deze week in de AD Voetbal-podcast onder leiding van Etienne Verhoef. Uitgerekend de normaal gesproken immer redelijke, immer analytische, zeer ervaren, zeer professionele en goed ingevoerde PSV-watcher Maarten Wijffels, verkondigde ‘enorm geschrokken’ te zijn van PSV in Turijn. Dat mag toch best opmerkelijk worden genoemd, tegen het sensationele aan zelfs.
Op het vlak van geslaagde passes en bijvoorbeeld balbezit bleek de ploeg van Peter Bosz Juventus gewoon de baas te zijn. Daarmee is een nederlaag niet per se minder pijnlijk of slecht dan wel zwak te noemen maar de krachttermen die AD Sportwereld deze week gebruikte na de nederlaag van PSV in Turijn, sloegen flink door.
Gelukkig verkondigde de eerste stuurman van het PSV-schip na afloop geen onzin want Bosz relativeerde het geheel terecht: ‘Ik vind niet dat we ondersteboven gespeeld zijn, maar in de duels en aan de bal hebben we niet voldoende geleverd. Deze nederlaag is wel van een totaal andere orde dan vorig jaar tegen Arsenal”, aldus Bosz.
“PSV is de reus in Nederland, maar Klein Duimpje in de Champions League’, begon het Algemeen Dagblad na slechts één (!) wedstrijd van de acht in totaal te spelen wedstrijden. Hoe zou de krant uit Rotterdam de sporteditie openen mocht PSV over twee weken met 3-1 van Sporting Lissabon winnen? Dan geldt vast het tweede deel van de conclusie met betrekking tot ‘Klein Duimpje’ in ieder geval niet meer.
Vorig jaar herstelde de ploeg van Bosz zich immers ook keurig na de nederlaag in Londen. Het blijft echter zwart-wit conclusies regenen, ook vanuit serieuze media (Maarten Wijffels) als het AD toch te noemen is.
Een andere conclusie luidde al even zwaarmoedig: ‘De grappigste oom van het dorpsfeest mocht naar Carré, maar daar floten ze hem uit omdat de luim belegen was en melig.’
‘Juventus was schokkend veel beter dan PSV’
‘Juventus, niet eens behorend tot de allerbeste teams van Europa, was dinsdag schokkend veel beter dan PSV’, concludeerde het AD er op los. Waarom het woord ‘schokkend’ gebruikt wordt na een wedstrijd waarin de verliezende ploeg een pak meer balbezit én geslaagde passes noteerde dan de thuisploeg, is echt een raadsel te noemen. Een raadsel dat luistert naar de mogelijkheid sensatie te zoeken met als insteek stevige zwart-wit conclusies te willen trekken.
‘PSV was weerloos op de momenten dat Juventus bloed rook’, vond het AD, waarmee het zo waar juist wél de realiteit kon omschrijven. Maar ‘schokkend’? Hoe, waar en in welke zin is er sprake van iets ‘schokkends’ in een uitwedstrijd in de Champions League tegen een ploeg die afgelopen zomer zo’n honderd miljoen euro uitgaf om de selectie te versterken? Daar kunnen we nog aan toevoegen dat de ploeg van Peter Bosz twee onervaren spelers op de flanken had staan, waarmee we nogmaals de vraag met betrekking tot waarom de nederlaag ‘schokkend’ geweest zou zijn kunnen herhalen.
Ook Joey Veerman wordt links en rechts kei- en keihard aangepakt maar waarom? Waarom is een speler die week in week uit geprezen wordt ineens ‘log en traag’? Een landelijke krant stelde zelfs vast dat er sprake was van een ‘bijna meelijwekkend optreden’ van PSV in Turijn. Hoe, waar en in welke zin is er sprake van een ‘bijna meelijwekkend optreden’ na een nederlaag in een uitwedstrijd in de Champions League, met dus twee onervaren backs in de basis, tegen een ploeg die afgelopen zomer zo’n honderd miljoen euro uitgaf?
Kortom, ook kwaliteitskranten als het Algemeen Dagblad en kwaliteitsjournalisten als Maarten Wijffels gaan na afloop van wedstrijden nog altijd gewoon mee in de waan van de dag en de waan van een uitslag door middel van het trekken van soms absurde zwart-wit conclusies.
